Jan van Herwijnen - 1953 - post-impressionistisch olieverf - Herfstlandschap met blauwe lucht - ges. - Verkocht

• Johannes Adrianus George 'Jan' van Herwijnen werd geboren op 4 november 1889 in Delft en overleed op 12 april 1965 in Bergen (NH). Hij was een Nederlandse kunstschilder en tekenaar.

Jan van Herwijnen was een autodidact. Hij groeide op in een arbeidersgezin en op veertienjarige leeftijd vertrok hij al naar Engeland, waar hij verschillende baantjes had om zijn kost te verdienen. Hij werkte zelfs als koksmaat aan boord van zeeschepen.
Zijn talent ontwikkelde hij door schilderijen te kopiëren in het Rijksmuseum in Amsterdam. In 1912 ontving hij een beurs van jhr. Van Riemsdijk, de directeur van het Rijksmuseum, waardoor hij zich volledig kon wijden aan schilderen en tekenen. Van Herwijnen reisde veel en verbleef enige tijd in Parijs en Zuid-Frankrijk. In januari 1920 had hij al een tentoonstelling in gebouw Heystee aan de Herengracht in Amsterdam, waar onder andere zijn tekeningen te zien waren. In 1923 exposeerde hij in Collioure.
In 1919 maakte hij een serie van dertig grote portrettekeningen van psychiatrische patiënten in de Willem Arntsz Hoeve in Utrecht. Hij staat ook bekend om zijn portretten van overledenen in het mortuarium van het Wilhelminagasthuis in Amsterdam.
Na in Amsterdam, Arnhem tot 1926, en Heemstede gewerkt te hebben, vestigde hij zich in 1939 in Bergen, waar zijn artistieke stijl zich verder ontwikkelde. Hier schilderde hij landschappen, bloemen en stillevens, die behoren tot de Bergense School.
Jan van Herwijnen was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam en van het KunstenaarsCentrumBergen (KCB) in Bergen.