Marianne Haselhoff - Zeefdruk, Abstract.

Marianne Haselhoff
Marianne Haselhoff werd op 27 februari 1944 geboren in Wolfheze. Ze volgde van 1961 tot 1966 een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem aan de afdeling tekenen, schilderen en grafiek. Ze had onder andere les van Fred Sieger en Harry van Kruiningen.
Aanvankelijk had Marianne nog geen eigen atelier. Ze woonde met haar partner en twee jonge kinderen op een varend schip in de Rosandepolder bij Oosterbeek. Zowel het beschikbare budget als de ruimte op het schip waren zeer beperkt. Voor het maken van houtsneden was in het roefje van het schip nét plek genoeg. In de zomer werkte ze op het dek met textiel dat ze van kennissen kreeg. Om extra geld te kunnen verdienen ging ze lesgeven in textiel en schilderen op onder andere de vrije academie. Ze hadden het zeker niet breed, maar Marianne was blij met haar stek. Het leven in de Rosandepolder was - vooral in de zomer - prettig.
Later kon Marianne, die kostwinner was, als één van de eerste getrouwde vrouwen in Nederland, gebruik maken van de Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR). Met het geld uit de regeling kon ze zich een atelier veroorloven en zich toeleggen op allerlei kunstvormen zoals: tekenen, schilderen, grafiek, ruimtelijk werk, sieraden en keramiek. Ze heeft een enorme diversiteit aan werk gemaakt. In 1987 eindigde de BKR-regeling. Achteraf gezien was dit goed nieuws voor Marianne omdat ze al haar kunstwerken zelf kon behouden en vanaf dat moment bij musea, galeries en kunstuitlenen onder kon brengen. Hierdoor kreeg ze veel positieve aandacht. In hetzelfde jaar bijvoorbeeld deed ze mee aan de Europese prijs voor de Schilderkunst en won daarbij een bronzen medaille.
Kort daarna, in 1988, werd er een expositie met haar kunstwerken in Museum Arnhem ingericht. Uiteindelijk heeft Marianne geëxposeerd in diverse gerenommeerde musea in Nederland en in het buitenland. Ook zijn haar werken in diverse (bedrijfs-) collecties opgenomen. De werken van Marianne behoren niet tot een bepaalde stroming. Haar voorstellingen zijn weergegeven in een dynamische en expressieve stijl. Zelf zegt ze: “Mijn schilderijen zijn vaak kleurrijk en hebben een eigen ritme en compositie. Ik denk goed na welke vormen en kleuren bij elkaar passen. Abstracte elementen, figuratieve elementen, het moet allemaal kloppen. De vormen en voorwerpen laten mijn fantasie ook werken en stimuleren me tot het maken van mijn eigen wereld. Dat vind ik erg belangrijk.”
Collega kunstenares Anne Semler zegt hierover: “Haar werk is dramatisch en soms bijna geladen van toon met in eenzelfde tekening tegelijkertijd zachte en speelse beeldelementen die het met elkaar moeten doen, of ze nu iets met elkaar te maken hebben of niet.”