Zeefdruk van Rob Scholte. "Vrede van Munster" (2000)
Rob Scholte wil geen kunstenaar zijn die in het isolement van zijn atelier diepdoorvoelde, sterk persoonlijke expressie pleegt. In zijn ogen moet de kunst een boodschap overbrengen. Zijn kunst heeft de visuele kracht van het billboard langs de verkeersweg. Zij spreekt direct aan, maar is het tegendeel van oppervlakkig. Zijn kunst is gelaagd door persoonlijke interpretatie, humor, intelligentie en kennis van zaken. En hoewel zijn schilderijen de indruk maken alsof ze spontaan zijn ontstaan, is niets minder waar.
Rob Scholte (Amsterdam, 1958)
Scholte woonde in Castricum, Doorn, Heiloo en Egmond aan den Hoef. Van 1977 tot 1982 studeerde hij aan de Gerrit Rietveld Academie. Daarna maakte hij onder meer deel uit van het kunstenaarscollectief W139, waar hij met Sandra Derks in 1982 debuteerde met het 'meesterwerk' Rom 87, een reeks in vrije stijl geschilderde variaties op een boek kinder-kleurplaten. Deze stijl zal hij vervangen door minutieus geschilderde werken die hij begint te exposeren in 1984 in The Living Room. Werken van Scholte waren in 1987 te zien op de Documenta en in 1990 mocht hij het Nederlandse paviljoen inrichten van de Biënnale van Venetië. In 1986 wekte hij opschudding met een nageschilderde ansichtkaart, Utopia (Museum Boijmans Van Beuningen). Erop gewezen dat dit een citaat uit Manets Olympia was, reageerde Scholte met een schilderij waarop het krantenartikel met deze kritiek en afbeelding zou zijn nageschilderd; een letterlijk citaat van een halve krantenpagina. Met How to Star, een solotentoonstelling in Boijmans Van Beuningen, schilderijen uit 1983-1988, ontving Scholte zowel lof als kritiek. In 1991 ontmoette hij het model, tevens soap- en filmster, Micky Hoogendijk, Zij werd directeur van zijn BV en op 31 mei 1994 traden zij in het huwelijk in housetempel de RoXY. In 1993 werd Scholte docent aan de kunstacademie van Kassel, een baan die hij in 1999 zou opzeggen. In 1991 haalde de Rob Scholte BV de opdracht binnen voor een 1200 vierkante meter grote wand- en plafondschildering op het Huis Ten Bosch Resort in Nagasaki, Japan. Scholte werkte met een groot aantal assistenten aan de schildering met als titel Après nous le déluge, over de voortdurende herhaling van oorlog in de geschiedenis. De opening ervan zou plaatsvinden op 9 augustus 1995, samenvallend met de 50-jarige herdenking van de atoombom op Nagasaki, maar moest worden uitgesteld wegens een aanslag op Scholte Scholte is een beeldenmaker. Hij ordent en plaatst beelden - uit de massamedia, uit zijn eigen omvangrijke archief - in een nieuwe context, waarmee hij die beelden van een nieuwe betekenis voorziet. Vaak vindt men in zijn werken tegenstrijdigheden en tegenstellingen die in hun nieuwe context 'overwonnen' worden. De minutieus geschilderde werken van zijn hand worden doorgaans geproduceerd door assistenten en door hem zelf gesigneerd. Daarmee volgt hij een 17e-eeuwse methode van werken. Zijn werkwijze is illustratief voor het postmodernisme en legt de nadruk op de permanente toestroom van beelden die ons omringen, vormen en kneden. Thematisch zijn steeds de media, hij haalt er inspiratie uit, geeft kritiek op de manipulatie ervan en trad zelf ook op als 'media persoonlijkheid'.