Ge ter Horst - olieverf op doek | ' Blauwbrug te Amsterdam' | 1943 - Verkocht

Fantastisch geschilderd stadsgezicht van de Blauwbrug in Amsterdam.

Gerardus Ter Horst, leerling van Jan Sluijters, heeft dit stadsgezicht op zeer treffende en impressionistische wijze op doek gezet. Geschilderd ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Hij maakt hierbij gebruik van een mooi en fris kleurenpalet. De tram en de mensen op de brug maken het werk speels en getuigen van een bepaalde 'vrolijkheid', zeker geaccentueerd door de frisse kleuren.


De blauwbrug verbindt de Amstelstraat met het Waterlooplein en overspant de Amstel. Een iconische plek in het hart van Amsterdam


Hier lag een houten ophaalbrug tussen de stad en het eiland Vlooienburg. Zij had toen net als andere bruggen over de Amstel de vorm van de Magere Brug. Het gemeentebestuur van Amsterdam wilde een nieuwe brug in verband met het laten rijden van een tramverbinding. Ze wilde daarbij een brug van luxe aanzien, mede om te kunnen pronken tijdens de Koloniale Tentoonstelling van 1883. Architect Bastiaan de Greef en zijn assistent Willem Springer werd gevraagd met een ontwerp te komen ("op dat schoone punt eene eenigszins monumentale brug"). Zij kwamen met een brug in de stijl van de Alexandre III brug uit Parijs. De zoon van Willem Springer, Jan Springer, maakte ontwerpen voor versieringen. Een probleem daarbij was dat als de bogen van de Alexandre III overgezet werden naar Amsterdam de brug in de modder zou wegzakken, er werd derhalve gekozen voor kortere bogen. Wat wel meekwam naar Amsterdam zijn de stevige brugpijlers, in Parijs nodig om ijsschotsen in de snelstromende Seine van de brug af te houden, maar in wezen nutteloos in de traag stromende Amstel. De brug werd in 1883 opengesteld. Zij wordt sindsdien gezien als een van de markantste bruggen van de stad, ondanks dat de brug diverse malen aangepast moest worden. Na opening barstte kritiek los, de brug werd te pompeus gevonden voor Amsterdam.


Bij de restauratiewerkzaamheden in 1938/1939 werd bruggenarchitect Piet Kramer ingeschakeld. Hij moest ervoor zorgen dat de ijzeren liggers vervangen werden door betonnen liggers om het toegenomen (zwaarder) verkeer te kunnen dragen. De brug viel in de route vallend onder de nota "Voorlopig schema van verkeersverbeteringen". De brug mocht daarbij niet zwaarder worden, men had angst dat bij een (nog) zwaardere belasting ook de fundering vernieuwd moest worden. De brug kreeg toen een enigszins ander uiterlijk (wijder uitzicht op de rivier, brugschilden verdwenen). Zijn wijzigingen in het uiterlijk werden overigens in 1999 bij een nieuwe restauratie weer teruggedraaid, ook kreeg zij toen haar oorspronkelijk blauwe uiterlijk weer terug.


Van 1903-2018 reed tramlijn 9 over de brug. In 1982 is lijn 14 daarbij gekomen. (bron Wikipedia)